Σαν να ήταν Χριστούγεννα...

Αυτό ήταν... κατάληψη τέλος! Μετά από 3+ μήνες η σχολή άνοιξε και συνεχίζουμε από εκεί που σταματήσαμε σα να είχαν μόλις τελειώσει οι γιορτές των Χριστουγέννων. Τρείς μήνες που έγιναν πολλά και διάφορα, ίσως κάποια από αυτά αρκετά σημαντικά για μένα(προφανώς δεν εννοώ το ατελείωτο ξύσιμο μέχρι αηδίας). Αλλά τώρα τα κεφάλια μέσα(...μη πάει στο πονηρό το μυαλό σας). 'Well, give me a minute, let me get it together.I just gotta pick myself up off the floor'[Bob Dylan - Senor]. Άντε τώρα να μαζέψεις τα κομμάτια σου (του μυαλού σου δλδ) από το πάτωμα και να διαβάσεις. Κάτι τέτοιες ώρες είναι που πρέπει να πείς στον εαυτό σου 'σκάσε και κολύμπα', βέβαια το θέμα είναι να μη πνιγείς κιόλας. Υπομονή μέχρι μέσα Μαίου και μετά χαλαρά πάλι μέχρι τον Σεπτέμβρη. Πάλι καλά δλδ γιατί έχουμε κι ένα eurotrip στα σκαριά φέτος κι ελπίζω να έρθει εις πέρας. Ελπίζω,γιατί τα roadtrips (και τα trips γενικά) είναι η δεύτερη μεγάλη μου αγάπη (διαγωνισμός: βρείτε την πρώτη και κερδίστε!). Είναι σαν μικρογραφίες τις ίδιας της ζωής. Ξεκινάς με όνειρα, προσδοκίες και ενθουσιασμό μικρού παιδιού. Στη διάρκεια ζεις ωραίες αλλά και άσχημες στιγμές, μαθαίνεις νέα πράγματα και αποκτάς εμπειρίες και παίρνοντας τον δρόμο του γυρισμού νοσταλγείς τα όσα έζησες και χαμογελάς με μια γλυκιά μελαγχολία. Γέννηση, ζωή και θάνατος. Γι' αυτό μ'αρέσουν και οι ταινίες roadtrip, με κύριο εκπρόσωπο του είδους τον Wim Wenders βέβαια. Ποτέ οι ήρωες δεν είναι ίδιοι στο τέλος ενός roadtrip, πάντα είναι αλλάγμένοι και πιό ώριμοι. Ο Όμηρος έγραψε ίσως το αρχαιότερο roadtrip με ήρωα φυσικά τον Οδυσσέα. Το είπε εξάλλου κι ο Καβάφης στο παγκοσμίως γνωστό απόσπασμα ' Σα βγείς στον πηγαιμό για την Ιθάκη φρόντισε να είναι μακρύς ο δρόμος...'. Γιατί σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι...

... My best days are with you,They are so easy...

"... Cause when I'm with you
It seems so easy
It seems so easy
My best days are with you
They are so easy
They are so easy

Yeah, I don't like giving up
Cause giving up is easy
And I'll see you again
Just tell me where you'll meet me...."

The Subways - With You


...Αυτοί οι στίχοι στριφογυρνάνε στο μυαλό μου συνέχεια την τελευταία μέρα. Είναι από τις φορές που μια μελωδία σφηνώνεται τόσο βαθειά μεσα στον εγκέφαλο σου που δε βγαίνει με τίποτα και δεν χορταίνεις πραγματικά να την ακούς. Μπαίνει λοιπόν σε ένα ατέρμονο loop στο winamp και δε σταματάει να παίζει ακόμα κι όταν πατήσεις το stop, γιατί απλά συνεχίζει μέσα στο κεφάλι σου. Έτσι λοιπόν και αυτό το τραγούδι πρέπει να έχει ήδη καμιά ώρα που ηχεί συνεχώς και σε επανάληψη από το στερεοφωνικό μου και με πωρώνει το ίδιο κάθε φορά. Όλα ξεκίνησαν σήμερα το μεσημέρι που ανέβαινα από Αθήνα - Λάρισα και το έβαλα σε κάποιο σημείο να παίξει στο ipod. Μια φορά αρκούσε από οτι φαίνεται για να κολλήσω 'οξεία μελωδική επαναληπτίτιδα' (βγάζω καλά ονόματα...). Εντάξει δεν ήταν η πρώτη φορά που το άκουγα αλλά αυτό συνήθως δεν έχει σημασία.

Τώρα θα μου πείτε τι σας νοιάζουν όλα αυτά και δίκιο θα έχετε. Μάλλον είναι μια αφορμή για να αναφέρω το γεγονός οτι ήμουν Αθήνα τις τελευταίες μέρες, για εκδρομή βέβαιως βεβαίως. Πέρασα καλά, έκανα αυτά που ήθελα, μου άρεσαν οι βραδινές έξοδοι στου Ψυρρή που μου θύμησαν λίγο φάση εξωτερικού. Η αλήθεια είναι πως μου πέρασε η ιδέα από το μυαλό του να μένω Αθήνα και μου άρεσε. Θα μου άρεσε να μείνω εκεί ίσως για αλλαγή, ίσως γιατί πάντα το ήθελα λίγο. Όμως όπως και να έχει η Αθήνα δεν έχει τον ερωτισμό που έχει η βόρεια αντίζηλός της η Θεσσαλονίκη. Μπορεί να είναι το κέντρο της Ελλάδας αλλά της λέιπει αυτό το κάτι που κάνει την Σαλονίκη ρομαντική. Είναι σα να είναι η Θεσ/νίκη η έφηβη και η Αθήνα η ενήλικη αδερφή. Η πρώτη είναι πιο συναισθηματική και νεανική ενώ η δεύτερη πιο...ώριμη, πιο μεστή. Θα μου πείτε 'κι αυτά τι μας νοιάζουν'. Ε άμα δε σας νοιάζουν μη τα διαβάζετε!

Αυτά τα λίγα είχα να πω, σε ένα post χωρις πολλές φωτο λόγω 56k dial-up(το γράφω από Λάρισα). Τέλος πριν χαιρετήσω να πω οτι είδα σήμερα στο σινεμα την ταινία (ε στο σινεμά ταινία θα έβλεπες...) 'Οι ζωές των άλλων'. Πολύ ωραία ταινία, γερμανικής καταγωγής με μια εξαιρετική ερμηνεία από τον πρωταγωνιστή. Σημειωτέον οτι η ταινία απέσπασε το όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.
Αξίζει να τη δείτε. Αυτά... πατάω το stop στο winamp και πάω για ύπνο. Μέχρι το επόμενο post...take care and stay rare!